Sevgili Nadir Çevik dostun içten ve dost bir iletisini sevgili büyüğümüz Hüseyin Girgin anısına dostlarla paylaşmak isterim:
Atilla abicim.. sizden sonra o kanaletlerde biz yüzdük.. ama o sizilerin yüzdüğü çayın tadına ve zevkine benzemiyordu. Kayınca betonlar vucumuzu çiziyor ve kanatıyordu..
Ve bi gün ansızın çekip gittiniz o küçüçük yaşımda içimde büyük bir boşluk ve derin izler bırakarak. Zira sevgili anneniz ve değerli babanızın isimleri hergün annem babam ve abilerim tarafından tatlı tatlı anılırdı.
İnsan mazisine bağlılığı nisbetinde anılarına ve yaşadıklarına bağlı kalıyor..Ta çocukluğumdan beri hep sizlerin isimleri aklmıa mıh gibi çakılmış ve hep özlemle yad ederdim ve kendi kendime hep şöyle mırıldanırdım.. Bir gittiler ve pir gittiler ..acaba şimdi nerededirler... Henüz 6 yaşındaydım. Mehmet- Ali ve İbrahim abilerim o anları ve zamanları sık sık dile getirirlerdi ve büyük bir neşveyle anlatırlardı..
Dinardan gelip Sarayköyde doğan ilk çocuklarıydım ben. Okula başladığımda bile o güzel insan sevgili babanız (HÜSEYİN GİRGİN) Hocamın adı hala öğretmenlerimin dillerinde dolaşıp duruyordu ve bende adı bunca insanlar tarafından sitayişle bahsedilen insana merakla birlikte hep sevgi duyuyordum. yaklaşık bir yıl kadar önce internetten sizin sitenize rastladım ve oradaki fotoğrafları görünce kendiliğinden gözlerim doldu ve büyük bir hayranlıkla o fotoğraflarınıza dikkatlice ve defeatle baktım durdum ve hepisini de kopyalayıp belgelerimin resim bölümüne aldım.. işte böyle. O çocukluk yılarımın en unutulmalarındandız. çok az tanıdım sizleri belki ama.hiç unutmadım.. İyiki varsınız ve iyiki rastladım size.. Bu vesileyle sizin şahsınızda tüm aile bireylerinize en kalbi en sevgi dolu hürmet ve muhabbtelerimi sunuyor ve herşeyin gönlünüzce olmasını diliyorum. tekrar saygı ve hürmetlerimle esen kalınız.
* * * * * * * * *
Ali Sinan Demirkale: Ben İlkokulu Gazi İlkokulu’nda okudum. Öğretmenim o zamanların ünlü bir eğitimcisi olan Hüseyin Girgin’di.
Kendisi Gerali Köyü’ndendir. Köy Enstitüsü kökenli bir hocaydı. Ben de emeği çoktur. Galiba Hüseyin hocamız köy enstitüsünde gördüğü eğitimi bize de aktarmak istedi.
Mesela biz okulda piyano çalardık. Düşünsene Sarayköy’de bir ilkokulda 1960’ların başında bir piyano ve o piyanoyu çalmak isteyen öğrenciler vardı. Bunun yanında tiyatro yapardık. Duvar gazetesi çıkarırdık. Tiyatro kolunun açılmasında ben bir vesile ile katkıda bulunmuştum.
* * * * * * * * *
KAYNAK: https://saraykoyozlemi.blogspot.com/
http://saraykoyozlemi.blogspot.com/2023/01/ali-sinan-demirkale-hem-futbolda-hem-de.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder