1940'
lı yıllar: ISPARTA GÖNEN KÖY ENSTİTÜSÜ GÜNLERİNDEN GÖRSELLER
PAYLAŞILAN GÖRSELLERLE, SİZLERİ O GÜNLERİN ENSTİTÜ YAŞAMINDAN KESİTLER SUNARAK, O GÜNLERİN YAŞAM KOŞULLARINI, O GÜNLERİN ZORLUKLARINI AMA YİNE DE MUTLU VE ŞANSLI GENÇLERİMİZİN GÖZLERİNDEKİ MUTLULUK PARILTILARINI HİSSEDEBİLİYORSUNUZ. CUMHURİYETİN O ZOR KOŞULLARDA, KURULUŞ YILLARINDA İNSANIMIZI NEREDEN NEREYE ULAŞTIRDIĞINI GÖREBİLİYORSUNUZ. SELAM OLSUN KÖY ENSTİTÜSÜ GELENEĞİNDEN SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİMİZE, SONSUZLUĞA UĞURLADIĞIMIZ BÜYÜKLERİMİZİ ÖZLEMLE ANIYOR, YAŞAMDA OLAN SEVGİLİ BÜYÜKLERİMİZE SAĞLIK VE GÖNÜLLERİNCE BİR YAŞAM DİLİYORUZ. DOSTLUK VE ESENLİK DİLEKLERİMİZLE...
“Köy Enstitülerini halk adına aydınlar kurdu, halk adına yine aydınlar yıktı. Halk, Köy Enstitülerini istiyordu da aydınlar onun için kurdu demek gerçeğe ne kadar aykırıysa, halk istemiyordu da aydınlar onun için yıktı demek de o kadar aykırıdır. Ama kuranlarmı gerçekten halktan yanaydılar, yıkanlar mı? Bu sorunun karşılığını vermek biz enstitülülere düşmez; ama merak edenlere şöyle bir yol gösterebiliriz: Baksınlar, kuranlar mı, yıkanlar mı daha çok çıkar peşindeydiler, kuranların kişisel kazancı ne oldu, yıkanlarınki ne?” ( Sabahattin Eyuboğlu – Köy Enstitüleri Üzerine / Cumhuriyet Gazetesi Aydınlanma Kitapları).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder