Bir öğretmen Atatürk aleyhinde kötü şiir yazmıştı. Kendisini hizmetten çıkarmışlardı. Öğretmen yeniden kadroya girmek için dört bir yana başvuruyordu. Bir gün Bakan’ın yanına gitti. Ehliyetli de bir gençti.
Bakan:
-Oğlum, dedi, hakkınızda biz hiçbir şey yapamayız.
-Niçin yapamazsınız?
-Oğlum suçun Atatürk’ün şahsına ait. Biz karar veremeyiz.
-Öyleyse ben Atatürk’ün karşısına çıkacağım.
-Hele biraz bekle! Çok inatçı imişsin. Bana bir hafta sonra yine gel.
Bakan ilk karşılaştığı anda Atatürk’e meseleyi açtı:
-Hani efendim, hakkınızda ağır bir hiciv yazan öğretmen vardı.
-Evet.
-Af kanunundan faydalanarak yeniden öğretmen olmak istiyor.
-Öğretmen yapılmasına yasal bir engel var mıdır?
-Hayır, efendim!
-O halde niçin bana soruyorsunuz?
-İşlediği suç sizin hakkınızda.
-Aşk olsun sana! Beni şahsi dargınlığım için kamu emirlerini yerine getirmenizden hoşlanmayacak kadar egoist mi sanıyorsun? Kendisini hemen ilk açılacak yere tayin ediniz.
* * * * * * * * * * * *
KAYNAK: “KÖY ENSTİTÜLÜLERİN ÇOCUKLARI “FACEBOOK GRUBU / TANER TİMUR PAYLAŞIMI
https://www.facebook.com/groups/691168624252507
https://www.facebook.com/photo?fbid=186639556902243&set=gm.1538972053170186
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder